بررسی تجربی دال‌های بتنی الیافی چند لایه با تغییر درصد الیاف در لایه‌ها در برابر بار ضربه ناشی از وزنه افتان

در این مقاله 3 نوع دال بتنی و در مجموع 21 دال به ابعاد 5×60×60 سانتی‌متر در برابر بار ضربه ناشی از وزنه افتان مورد بررسی قرار گرفته و با هم مقایسه شدند. نوع اول دال‌های بدون الیاف، نوع دوم دال‌های الیافی(فولادی، پلی پروپیلن و ترکیبی) که درصد الیاف در راستای ضخامت یکنواخت بوده و نوع سوم که درصد الیاف در لایه‌ها به صورت غیر یکنواخت و متغیر بودند(FG[1] ). نتایج نشان دادند که استفاده از الیاف سبب افزایش قابل ملاحظه مقاومت در برابر ضربه دال‌های نوع دوم و سوم نسبت به دال‌های نوع اول می‌گردند. این مطالعه نشان داد که کارآیی دال‌های مورد آزمایش تحت تأثیر سه عامل شامل نوع الیاف، درصد الیاف و نیز موقعیت قرارگیری لایه‌ها می باشد. نحوه قرارگیری لایه‌ها به صورت FG به نحوی که لایه‌های بیرونی درصد الیاف بیشتر و لایه‌های درونی درصد الیاف کمتری دارند، سبب افزایش قابل ملاحظه جذب انرژی در مقایسه با دال‌های نوع دوم شده است و این در حالی است که کل الیاف مورد استفاده در دال‌های مذکور یکسان بوده است. همچنین نتایج حاصل از آزمایش اولتراسونیک نشان داد که سرعت پالس با افزایش میزان الیاف کاهش می یابد و سرعت پالس در نمونه‌های FG با توجه به حجم متفاوت الیاف در هر لایه متغیر است. Functionally Graded (1